اسلام در برخی جاها حتی زن را بر مرد ترجیح داده است. مثلاً آنجا که مرد و زن، پدر و مادری هستند که فرزندی دارند، این فرزند اگرچه فرزند هر دو نفر است، اما خدمتگزاری فرزند در مقابل مادر، لازمتر است. حقّ مادر بر گردن فرزند، بیشتر و وظیفهی فرزند نسبت به مادر سنگین تر است. روایات فراوانی در این زمینه هست: پیغمبر اکرم در جواب کسی که سؤال کرد: «من اَبِرَ؟» (به چه کسی نیکی کنم؟) فرمود: «امّک.» یعنی «به مادرت.» دفعهی دوم هم همین را فرمود؛ دفعهی سوم هم همین را فرمود. دفعه چهارم که سؤال کرد، فرمود: «اباک.» یعنی «به پدرت» (الكافی،ثقة الاسلام كلینی ج ۲ ص ۱۵۹ ح ۹)
پس، زن در مقیاس خانواده و در رابطهی با فرزندان، حقّ سنگین تری دارد.
البته این هم نه از باب این است که خدای متعال خواسته است جمعی را بر جمع دیگر ترجیح دهد؛
بلکه به این جهت است که زنان زحمت بیشتری تحمّل میکنند.
۱۳۷۳/۰۷/۲۰
«بیانات مقام معظم رهبری در دیدار با جمعی از پرستاران»